اندام های مختلف گیاه زرشک در صنایع غذایی و دارویی و از گونه های تزئینی آن برای تزئین مکان های مختلف استفاده می شود. از نظر طب سنتی از زرشک سیاه برای درمان تب، سرفه، بیماری های کبدی، افسردگی، چربی خون، افزایش قند خون و خونریزی استفاده می شود.
گونه های مختلفی از جنس بربری که در سرتاسر جهان یافت می شوند برای اهداف خاصی کشت و پرورش می یابند. به عنوان زرشک سیاه و زرشک پفکی وحشی، عمدتاً برای آبگیری در صنایع غذایی و به عنوان دارو استفاده می شود.
حقایق تغذیه ای زرشک (میوه Berberis vulgaris)
میوه زرشک ولگاریس ترش است و حاوی مواد مغذی مختلفی از جمله دکستروز، فروکتوز، اسید مالیک، اسید تارتاریک، اسید سیتریک، پکتین و رزین است.
همچنین زرشک آبگیری سرشار از ویتامین های C و A، کلسیم، آهن و پتاسیم 19، 20 است. در میوه زرشک کوهی غلظت آهن، روی، مس و منگنز 2650 میلی گرم بر کیلوگرم، 27.5 میلی گرم بر کیلوگرم، 33.7 میلی گرم تخمین زده شده است.
/kg و 58.6 mg/kg به ترتیب 18. تجزیه میوه Berberis vulgaris نشان می دهد که این میوه دارای 79.6 درصد رطوبت، 1.16 درصد چربی، 2 درصد پروتئین، 16.24 درصد کربوهیدرات و 0.99 درصد خاکستر است.
مقدار آنتوسیانین 281 میلی گرم در لیتر 21 برآورد شده است.
فواید زرشک
کاربردهای دارویی زرشک (Berberis vulgaris) در طب چینی به بیش از 3000 سال قبل و در برخی از کشورها به بیش از 2500 سال پیش برمی گرد.
بربرین، یک آلکالوئید ایزوکینولین، عضوی از کلاس پروتوبربرین های طبیعی است (شکل 2)، می تواند اثرات مختلفی از جمله فعالیت های آنتی اکسیدانی، ضد التهابی، کاهش دهنده قند خون، کاهش فشار خون و کاهش چربی خون داشته باشد.
شکل 2. ساختار شیمیایی بربرین و متابولیت های آن
- منابع:
- تبلیغات:
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.