حبوبات بسته بندی عمده شامل نخود، لوبیا، عدس، بادام زمینی و سایر گیاهان غلاف دار هستند که به عنوان غذا استفاده می شوند. حبوبات هزاران سال است که کشت می‌شده‌اند.
اگرچه بسیاری از انواع لوبیا و نخود که امروزه رایج هستند تا زمان‌های اخیر ناشناخته بودند. حبوبات نقش مهمی در رژیم غذایی سنتی بسیاری از مناطق در سراسر جهان داشته اند.
فکر کردن به غذاهای آسیا، هند، آمریکای جنوبی، خاورمیانه و مکزیک بدون به تصویر کشیدن به ترتیب سویا، عدس، لوبیا سیاه، نخود و لوبیا چیتی دشوار است.
در مقابل، در بسیاری از کشورهای غربی، لوبیا نقش کمتری در رژیم غذایی ایفا می کند. در واقع، مصرف لوبیا در طول قرن گذشته در بسیاری از کشورهای اروپایی کاهش یافته است.
با توجه به نقش مهم لوبیا در جمعیت‌هایی که رژیم‌های گیاهی مصرف می‌کنند، جای تعجب نیست که مصرف حبوبات در گیاهخواران بیشتر از افراد غیر گیاه‌خوار است، اگرچه داده‌ها محدود است.
مطمئناً می توان انتظار داشت که با حذف گوشت و تخم مرغ از رژیم غذایی توسط گیاهخواران و وگان ها، مصرف لوبیا افزایش یابد. ب
ه طور مناسب، هرم راهنمای غذای گیاهی که اخیرا توسط دانشگاه لوما لیندا ساخته شده است، حبوبات را در گروه خود در انتهای هرم قرار می دهد.
لوبیاها مدت‌هاست به دلیل محتوای پروتئین‌شان شناخته شده‌اند و اخیراً به دلیل محتوای فیبر محلول‌شان مورد توجه قرار گرفته‌اند، اما به طور کلی تحقیقات و بحث نسبتا کمی در مورد ویژگی‌های تغذیه‌ای حبوبات انجام شده است.
استثنای چشمگیر در این مورد، سویا است که در طول 5 تا 10 سال گذشته به شدت مورد بررسی قرار گرفته است. این عمدتا به این دلیل است که سویا یک منبع غذایی منحصر به فرد از گروهی از مواد شیمیایی گیاهی به نام ایزوفلاون ها است.
تصور می شود که ایزوفلاون ها اثرات بیولوژیکی بی شماری دارند و فرض بر این است که آنها خطر ابتلا به تعدادی از بیماری های مزمن را کاهش می دهند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.